Door onze sateliettelefoon waren wij steeds op de hoogte van de actuele stand. De tracks van de meeste ballons konden wij meteen ontvangen. Pas van zodra de ballons op meer dan 70 km van elkaar waren, was deze ontvangst niet meer mogelijk. De wwersvoorspellingen waren ok, ze klopten doch heel kort. Een voorspelling van meer dan 48 uur voor zo'n groot gebied is eigenlijk bijna onmogelijk.
De tweede dag hadden wij een grote wolkenwand voor ons. Deze waren tot 6000 meter hoog. Hier verloren wij 4 zakken ballast.
Die tweede nacht was het 's nachts en op grote hoogte heel koud. Tot -4ｰC, maar mijn winterkleding zorgde ervoor dat deze koude te dragen was.
De vaarhoogte de tweede dag was nodig om onze voorsprong te behouden, gezien volgens ons de twee andere ballons die dan nog in de lucht waren, ook die avond zouden landen.
Wij hadden om 17 uur nog een voorsprong van 21 km en wilden die kost wat kost verdedigen. Zo vaarden wij zeer lang op 4500 - 5000 meter, terwijl beneden de snelheid zienderogen afnam. Zo kwamen wij zeer laat naar beneden om te landen. De volgers waren na 15 minuten bij ons.
Inpakken moest gebeuren in het donker, echter geholpen door twee autolichten.
Wij waren echter verrast dat de twee cocurenten nog in de lucht waren, en mogelijk hun tracker afgezet hadden.
Maar een derde plaats is zeker OK. Een prijsuitreiking in het Hilton Hotel sloot deze America's Challenge af. Wij komen in ieder geval terug in 2004.
Het volledige vaartverslag kun je downloaden door een klik op de foto.
